رعایت بهداشت دست، روشی بسیار ساده برای کاهش عفونت های بیمارستانی، جلوگیری از گسترش مقاومت ضدمیکروبی و افزایش ایمنی بیماران است. ضدعفونی کردن دست که به صورت اسکراب دست یا مالش دست انجام می شود، شامل فرایند زدودن و کاهش باکتری های ساکن پوست دست است. برای رسیدن به این هدف، امروزه استفاده از محلول های الکلی به طور گسترده رایج شده است ولی با وجود فواید بسیار زیادی که ضدعفونی کننده های بر پایه الکل دارند، این ترکیبات ممکن است معایبی نیز داشته باشند. مزایای محلول های ضدعفونی کننده دست بر پایه الکل به ترتیب در چهار دسته (اثر ضدعفونی کنندگی قابل قبول، تاثیر بهتر بر حذف آلاینده ها در مقایسه با آب و صابون و روش های ضدعفونی جراحی معمولی، سهولت استفاده و عوارض سیستمی ناچیز) و معایب آن ها در شش دسته (عدم کاربرد جهت ضدعفونی کردن دست برای تمامی میکروب ها، ایجاد عوارض پوستی در استفاده مکرر، اختلال در کارایی دستکش، عدم تحمل در برخی از افراد، احتمال استعمال خوراکی و اشتعال پذیری) دسته بندی شدند.